رضا دوستی ایرانی ؛ به تاسی از امیر کبیر ، امیر سازندگی کشور باشیم.

امروز ،بیستم دی ماه سالروز شهادت غریبانه و مظلومانه وطن پرستی است که به اتهام کار و تلاش برای عزت ایران و ایرانی، ناجوانمردانه خونش هدر شد، مسبوق به سابقه ابر مردی از صلب کربلایی قربان آشپز در دامان پاک فاطمه ای اطهر در هزاوه اراک پا بر عرصه وجود نهاد، مصحف عزیز را درک و بسان مولایش علی ( ع )مسلمانی مومن بود، امیر شد تا به همگان بفهماند که خواستن توانستن است ، آشپز زاده اصیل هم می تواند مهتر شود، بی مهابا و بی وقفه در کسوت امیری ،سرباز سازندگی مام وطن شد ، با اعتقاد به اداره علمی و کارشناسی کشور ،در هفت شعبه، دارالفنون تاسیس نمود، تا فرزندان ایران به علوم روز متبحر گردند،با رشا و ارتشا جنگید و راشیان و مرتشیان را منکوب کرد تا نظام اداری و دولتی کشور نظم و نسق یابد و فساد دامن نگیرد،به فوریت القاب و عناوین را حذف، حقوق شاه و شاهزادگان را کاست تا سهم محرومان بیشتر باشد ،قمه کشی و لوطی بازی را متوقف و حمل سلاح سرد و گرم را ممنوع و بست نشینی های بی مورد را برداشت، قراولخانه و چاپارخانه مهیا نمود که ابن سبیل در محنت و سختی نباشند و ارتش ملی را سامان بخشید که نعمت امنیت را به مردمش تحفه بنماید، روزنامه وقایع اتفاقیه را راه اندازی کرد ،به شرط اینکه رنگین نامه نباشد و رسانه ای برای شفاف سازی دیوانش باشد،اوضاع سیاست خارجه را با اعمال سیاست موازنه منفی تعریف و تبین نمود و برای اولین بار با تاسیس سفارتخانه و کنسولگری در ممالک خارجی وضع ارتباط با ملل و دول خارجی را بهبود بخشید و در حوزه دین و مذهب ضمن تکریم دین و حمایت از مروجین اسلام ناب و سایر ادیان الهی، بساط خرافه،مقدس مابی و الحاد را برچید و مسالک انحرافی را منکوب نمود .
اما شیادان و هرزه گان وطن فروش نتوانستند سیاست های امیرانه امیر را برتابند، لذا بر گوش شاه عیاش شان خواندند که امیر سودای حکومت دارد و در بزمی حکم عزلش را مستانه امضاء گرفتند و به کاشان تبعیدش نمودند و چون این شد از ترس اینکه نکند مهرش دوباره بر دل شاه افتد بزمی دگر برپا کردند و این بار وقیحانه حکم قتلش را گرفتند و وحشیانه به کاشان تاختند ودر سحرگاه بیستم دی ماه ۱۲۳۰ هجری شمسی ، امیر رابسان سالار شهیدان، تشنه به خون غلتاندند و در سکوتی عجیب مرد اقتدار و عزت ایران را در قبرستان کاشان مدفون نمودند و بعد از مدتی چون دیدند که تربت امیر محور دلها و محل تجمع آزادگان و احرار شده است به بهانه ارادت امیر به مولایش امام حسین (ع)، نبش قبرش کردند و به کربلای معلا منتقل و در جوار آن حضرت دفن نمودند ، بعد از مدتی، امیر ستیزان ،سنگ قبرش را هم حذف کردند که حتی نشان این ابرمرد تاریخ ایران، بی نشان باشد ، غافل از اینکه یاد امیر برای همیشه تاریخ در دلهای عشاق آزاده جهان ،کبیر ماندگار خواهد ماند.
روحش شاد ، یادش گرامی و راهش پر رهرو باد