قالی‌بافی در میان صنایع‌دستی عشایر قالی‌بافی از اهمیت زیادی برخوردار است. برخی از زنان بختیاری نوعی قالی به نام «بی‌بی باف» می‌بافند که از کیفیت بالایی برخوردار است. طرح و چشم‌اندزا آن به لچک و ترنج معروف ست. هم‌اکنون نوعی قالیچه با کرک های بلند و پرزدار از نوع پست به نام خرسک بافته می‌شود که به دلیل نامرغوب بودن، خریدار و بازار مهمی ندارد و عمدتاً مصرف درون خانواری دارد.اکثر قالی هایی که به نام بختیاری معروف شده اند، در منطقۀ چهارمحال بافته می‌شود. مهمترین کانون های بافت قالی شهرکرد، چالشتر، شوراب، روستاهای فارسان، باباحیدر، چلگرد و فرخشهر است که طرح‌ها و نقوش قالی های تولید شدۀ آنها به ویژه در بخش اردل با رنگ طبیعی پشم (خودرنگ) بافته می شود و به علت دقت و اصالت رنگ قابل‌توجه است.قالی هایی نیز که توسط عشایر یلمه که به عرب معروفند و در بروجن ساکن‌اند بافته می‌شود. در قالی های یلمه‌ای حدود ۹ رنگ به کار می‌رود که از رنگ های آبی، سرمه ای، لاکی، سبز، نخودی، بنفش، نیم رنگ (کمرنگ‌تر از لاکی)، سفید و سیاه تشکیل شده‌اند . قالیچه های عشایر یلمه صادراتی است و عمدتاً از استان خارج و راهی کشورهای دیگر می‌گردد. عشایر عرب نصرآبادی‌اند که گروهی از آنها حدود ۵ ماه در منطقۀ سبزکوه به چرا دام های خود می‌پردازند و سپس به نصرآباد جرقویه کوچ می‌کنند.فرش چالشتر با طرحهایی از قبیل خشتی، لچک، ترنج، سرو و کاج، گل مینا، بی بی باف، کف ساده، بته ای و…است.