معاون عمرانی استاندار «آذربایجان غربی»
شهید مهندس «غلامعلی نیکخواه» در سال ۱۳۲۸ در شهر «بروجن» یکی ازشهرهای استان «چهارمحال وبختیاری»، دیده به جهان گشود . پس از دوسال او پدر خود را که شخصی متدین و مسلمان و متعهد بود ،از دست داد. دوران تحصیلات خود را در «بروجن» آغاز نمود و پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۸ وارد انستیتوی «صنایع شیمیایی»در« تهران» شد. و پس از گذراندن یک دوره دوساله به خدمت سربازی اعزام و پس از پایان خدمت در سازمان «آب و فاضلاب»استان« اصفهان» مشغول خدمت شد. چون علاقه وافری در امر تحصیل داشتند کار را رها کرده و برای ادامه تحصیلات به «آمریکا »عزیمت نمودند. پس از چندی که در خارج ازکشوربه تحصیل اشتغال داشتند، برای تسلط به زبان انگلیسی تلاش کردند ورشته خود را تغییر به راه و ساختمان تغییردادندو مشغول به تحصیل شدند.
چون تربیت یافته خانواده‌ مذهبی بودند در مدت اقامت در« آمریکا» فعالیت چشمگیری در انجمن اسلامی دانشجویان ایرانی مقیم «آمریکا »و «کانادا» داشتند و در برگزاری جلسات سخنرانی و راه‌پیمائیهای علیه رژیم نقش مؤثری داشتند.
در نامه‌هائی که می‌فرستاد سوغاتی که از ایران می‌خواست قرآن و نهج‌البلاغه بود. او از خانواده ثروتمندی نبود که در ناز و نعمت بزرگ شد ه باشد.چون خودش مستضعف بود ،کاملاً به حال مستضعفین آگاهی داشت. کمااینکه در دوران تحصیلی در خارج برای هزینه تحصیلی خود مجبور بود شبها با کار طاقت‌فرسا در یکی از پمپ‌بنزینها و یا کارهای متفرقه دیگر هزینه تحصیل وزندگی خودش راتامین کند.
او درآمریکا دست از مبارزه بارژیم برنداشت وبیشتر وقت خود راجهت تکثیر و نشر سخنان امام‌ خمینی (ره) صرف می‌کرد. چه شبها که تا صبح کار می‌کرد و روز بعد از درسهای دانشگاه ،تمام وقت جهت انتشار و توزیع پیام امام(ره) تلاش می کرد. در ۲۲ بهمن که انقلاب به پیروزی رسید چنان شادی می‌کرد که تاآن زمان اوراآنگونه ندیده بودند. عمر کوتاه و گهربار این شهید حاوی درس‌های زیادی برای دیگر یاران و برادران او بود.
در سال ۱۳۵۸ پس از اخذ دوره مهندسی راه و ساختمان به وطن اسلامی خویش بازگشتند و پس از ورود به ایران با توجه به علاقه خدمت به انقلاب اسلامی در جهادسازندگی چهارمحال و بختیاری مشغول به خدمت شدند .پس از آن مسئول دفتر عمران امام و سپس فرماندار شهرستان بروجن گردیدند و در این مدت شبانه‌روز در خدمت مستضعفین منطقه قرار گرفتند . با توجه به شناختی که مسئولین امر در مدت خدمت از نامبرده بدست آورده بودند به علت نیاز به افراد متعهد در منطقه کردستان؛ پیشنهاد معاونت عمرانی استانداری آذربایجان غربی را پذیرفت و بنا به مسئولیت اسلامی خویش به آن منطقه مهاجرت نمود و پس از مدت نزدیک به یکسال خدمت صادقانه در ۱۲ بهمن ماه در شروع دهه فجر در سال ۱۳۶۱ بدست منافقان کوردل و مزدور آمریکایی در بین راه« تکاب» به «مهاباد» در حین انجام مأموریت به درجه رفیع شهادت نائل آمد و به دیداردوست شتافت.