رضا دوستی ایرانی ؛ ملت شریف ایران ،ظرفیت سوزی تا کی ؟!

بهمن ۱۳۷۶مدرسه شفت گیلان ، آبان۱۳۸۳ مدرسه سفیلان چهار محال و بختیاری ،آذر ۱۳۸۵ مدرسه درودزن فارس،آبان ۱۳۸۹ خوابگاه شبانه روزی دانش آموزی سیستان و بلوچستان ، آبان ۱۳۹۰ دبیرستان شبانه روزی وابسته به دانشگاه چابهار ، آذر۱۳۹۱مدرسه شین آباد تبریز و آذر ۱۳۹۷ مدرسه اسوه حسنه زاهدان آتش گرفتند و متاسفانه بیش از ۵۰ دانش آموز ایرانی که ظرفیت های ملی محسوب میشوند در حریق و بازماندگانشان در فراغ سوختند، وما ملت ایران فقط نچ نچ کنان سر تکان می دهیم و به رسم ادب،عادت و سنت ، کوتاه زمانی با بازماندگان ابراز همدردی می کنیم .
اصحاب رسانه، چند روزی در رنگین نامه هایشان ،قلم سیاسی می زنند ، اهل منبر در حاشیه منابرشان، بدون مطالعه ، وعظ منتقدانه می کنند، دولتی ها سریع در محل فاجعه حاضر شده، مصاحبه کنان مدام گزارش می دهند که فلان کردیم و چنان، مجلسی ها در نطق هایی احساسی ،تکراری و پوپولیستی اعلام موضع می کنند و بدون تحقیق ضمن معرفی مقصر یا مقصرین ، فوری با همکاری سایر قوا هیات حقیقت یاب تشکیل می دهند، هیات هایی که آسیب شناس نیستند و هرگز گزارش تحقیق و تفحس شان به گوش و چشم ملت نمی رسد و قضایی ها طبق معمول قول اعمال قانون و برخورد جدی و فوری با متخلف یا متخلفین را می دهند و متعاقب پرونده های رسیدگی شان دچار اطاله دادرسی میگردد ، اما آنچه همواره مغفول می ماند ، اقدام و عمل مردانه احاد مردم و مسئولین است ،اقدامی واقعی و ملموس که یکبار برای همیشه بجای لفاظی و معرفی مقصر و سایر اقدامات غیر ضرور عوام فریبانه ، نتیجه اش حذف بخاری های نفتی از مدارس و تامین مدارسی در شان ایرانیان برای فرزندان ایران باشد ،در حال حاضر۸۳ هزار کلاس درسی غیر استاندارد در کشور موجود است و این بدان معناست که خطر مرگ همچنان در کمین ظرفیت های ملی ماست.
و حال ملت شریف ایران، آیا وقت آن نرسیده است که نوع نگاهمان به فرزندان ایران که ظرفیت ها و پتانسیل های عظیم و اصلی ملی ما هستند را تغییر دهیم و در جهت تامین رفاه نسبی شان علمی و کارشناسی گام برداریم ، آیا وقت آن نرسیده است که از قوای سه گانه بخواهیم که سکوت کنند و در مقام عمل، توسعه محور باشند و از ظرفیت سوزی ممانعت به عمل آورند؟!
آیا وقت آن نرسیده است که مسیر نذورات و امور خیریه مان را به سمت مدرسه سازی سوق دهیم و کمک دولت باشیم؟!
آیا وقت آن نرسیده است که شجاعانه ، عالمانه، عاقلانه و مطالبه گر تحقق حقوق شهروندی ملت شریف ایران را از طریق کلیه فضاهای حقیقی و مجازی پیگیر باشیم.
اینکه مباهات به تمدن چندین هزار ساله ملی می کنیم و مفتخریم که مسلمانیم، خوب است اما کافی نیست ، چرا که وضع موجود مدارس ما نه درشان ایران بزرگ است و نه در شان اسلام عزیز، پس باید دست به دست هم دهیم به مهر و با وحدت ، نابسامانی های موجود در فضای علمی کشور را سامان بخشیم که چون این کنیم زیرساخت توسعه پایدار کشور را ایجاد کرده ایم . ان شاء الله
۲۸آذر ۱۳۹۷