بکارگیری مدیران بومی نشانه ی پایبندی دولت امیدبه آرمانهاست
جامعه ای که تصمیم داردخودرا از بیماری نجات دهد حتماو بطور قطع باید متعادل ترین و سالم ترین عناصر خود را به عنوان مجری برنامه های تحول انتخاب کند.دراین انتخاب تنهاعلم ودانش نمی تواندمعیاروملاک واقعی برای قبول مسئولیت باشد،بلکه تعصب،غیرت،ایمان واعتقاد به تکامل جامعه همراه بانزدیک بودن تفکرات وعقایدمدیران به مردمان آن دیار بسیارمهم وضروری به حساب می آید.
استان چهارمحال وبختیاری باتوجه به پیشینه ی درخشان مردمی وپتانسیل های طبیعی وجغرافیایی از یکسو ودغدغه ی مردم ومسئولان درامر توسعه وپیشرفت استان از سوی دیگرذهن مردم رادرجهت تلاش ،توسعه،پیشرفت وراهکارهای دستیابی به موفقیت همواره معطوف داشته است.
به اعتقاد نگارنده ی این مطالب بامعیارقراردادن دوشاخصه ی تعهدوتخصص برای تصدی یک پست مدیریتی کلان درسطح استان، بومی گزینی نیزیکی دیگراز اولویت ها وارجحیت های انتخاب مدیران می باشد.
البته این بدین معنا نیست که افرادغیربومی نمی تواننددرجهت عمران وآبادانی استان وایجادرفاه برای ساکنان،موثرواقع شوند،بلکه به نظرمی رسداگرافرادی سکاندار پست های کلیدی دراستان شوندکه با کاستی هاوکمبودهای استان آشنایی بیشتری داشته باشند،ازسوی دیگرباتوجه به تعصب،غیرت ودلسوزیی که نسبت به هم استانی های خود دارند،می توانند بیشتروبهترازپتانسیل هاوظرفیت های بالقوه ی موجودجهت ایجادرفاه نسبی برای مردم استفاده نمایند.
روشن است که مدیران بومی بدون فرصت سوزی وآزمون وخطا می توانندازانباشت تجربه ی خودازنخستین روزآغازفعالیت باتوجه به شناختی که ازفرهنگ،آداب،عقایدوجغرافیای منطقه و…دارند،کارخود راباقوت وقدرت شروع نمایند واز اتخاذتصمیمات نادانسته وتنش زا اجتناب کرده واین باعث می شودکه آسیبهای مدیریتی رابه حداقل ممکن کاهش دهد.
ناگفته پیداست که مدیران بومی ازعنصرمهم مدیریت زمان به نحوشایسته استفاده می کنند چراکه به جای هدردادن زمان درجهت شناخت واحاطه بر استان،ازاکسیروقت برای رسیدن به اهداف مدیریتی بهره مند می شوند.
ازمنظردیگردرگذشته استان ماشاهد فرصت سوزی های زیادی درحیطه ی مدیریت کلان بوده است چراکه مدیران پس ازصرف وقت وهزینه ی مردم،پس ازاندوختن کوله باری ازتجربه استان راترک می کردند واین انباشت تجربه رادراستان های دیگر یا در بایگانی شخصی قرارمی دادند وهیچ عایدی برای مردم این استان به همراه نداشته است…امابه قول معروف بایدگذاشت وگذشت،کوبیدن برطبل ناکامی ها،اختلافات واشتباهات گذشته نه تنها ضرورت امروز جامعه نیست،بلکه زنده کردن این قبیل مواردانرژی وامیدامروزمان رانیزخدشه دار می کند.
اینک انتخاب مردی از جنس مردم برای تصدی مدیریت کلان استان این امیدرادردلها زنده می کند که دولت تدبیروامید با بکارگیری مدیران بومی پایبندی خودرابه آرمانها وشعارهای انتخاباتی خودنشان داده است وثابت کرده که تدبیروامیدهمراه باسیاست وقار وسنگینی می آورد و من شاهد آن قطاری بودم که سیاست می بٌرد وچه خالی می رفت…؟
جهانگیر دوستی
کارشناس ارشدمدیریت
یک دیدگاه ارسال کنید